بررسی اثر گرمایش ماکروویو بر خودترمیمی مخلوط های آسفالتی حاوی الیاف رسانا

  بتن آسفالتی یک ماده خودترمیم است و هنگامی که در معرض دوره­های استراحت قرار می­گیرد، قادر است به‏صورت خودکار خرابی­ها را ترمیم نماید. ترمیم بتن آسفالتی، بهبود مقاومت و سفتی آن، به­دلیل بسته شدن ترک­های داخلی، می­باشد. با این حال، میزان ترمیم در دمای محیط، به­ویژه در دمای کم، آهسته است و نمی­توان جریان ترافیک روی جاده را برای رسیدن به ترمیم کافی مسدود نمود. علاوه بر این، خودترمیمی بتن آسفالتی به‏طور قابل توجهی به دما وابسته است و هنگامی که روسازی در معرض دمای بیشتر قرار گیرد، میزان ترمیم افزایش می­یابد. در این تحقیق، به منظور افزایش ظرفیت خودترمیمی بتن آسفالتی از طریق افزایش دما، فرایند گرمایش ماکروویو استفاده شد. به منظور افزایش بازدهی گرمایش توسط ماکروویو، مقادیر مختلف فیبر کربن و الیاف آهن به مخلوط آسفالتی اضافه شد. طبق نتایج آزمایش تعیین نوع و درصد الیاف بهینه، مشخص گردید که نمونه­های حاوی فیبر کربن بازدهی بهتری نسبت به نمونه­های حاوی الیاف آهن دارند. همچنین، درصد بهینه فیبر کربن برابر 2/0 درصد وزن کل مخلوط آسفالتی به‏دست آمده است. علاوه بر این، به منظور بررسی فرایند خودترمیمی در مخلوط آسفالتی، نمونه­های ساخته شده تحت آزمایش تعیین عمر خستگی، آزمایش دوام کانتابرو و آزمایش مقاومت کششی غیر مستقیم قرار گرفتند. نتایج آزمایش‏ها نشان ­داد که اعمال گرمایش سبب افزایش میزان ترمیم عمر خستگی و مقاومت کششی می­گردد و نمونه­های تخریب شده می­توانند بخشی از خصوصیات از دست رفته خود را بازیابند. همچنین،، با افزایش دمای گرمایش، میزان ترمیم افزایش می­یابد. علاوه بر این، مشخص گردید که گرمایش نبایستی خیلی دیر اعمال گردد. نتایج آزمایش دوام کانتابرو نشان می­دهد که چنانچه در بین دوران­ها گرمایش اعمال گردد، به‏دلیل افزایش چسبندگی میان قیر و سنگدانه، شاهد کاهش جدایی سنگدانه خواهیم بود.